අඳුරු තිමිර පට
ඉරා දමනට
උණුහුමක් නැති නුඹේ සෙනෙහස
විල් තෙරේ දිස්නෙ දුන් මුත්
තරුවක් සේම
මගෙන් බෝ දුර
ගොස් බව දැණුනි මසිතට
කැලඹෙනා විල් දියේ
තරුව දිලෙනා නමුදු
හැඩතලය සොයන්නට
වාරු නැත මගෙ සිතට
උණුහුමක් ලැබුනි නම්
නුඹේ ඔය පපු තුරුලේ
ජීවිතේ සැනසුමක්
මගෙන් බෝ දුර වේද
තරු එළිය මා ලඟයි
නුඹ මසිතේ තරු වගෙයි
තරුව බෝ දුර නමුත්
නුඹෙ සුවඳ උණුහුමයි
No comments:
Post a Comment